Manuel Vilas
| Manuel Vilas | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Persona informo | |||||
| Naskiĝo | 19-an de julio 1962 (62-jaraĝa) en Barbastro | ||||
| Lingvoj | hispana vd | ||||
| Ŝtataneco | Hispanio  vd
| ||||
| Alma mater | Universitato de Zaragozo - Spanish philology (en)  vd
| ||||
| Familio | |||||
| Edz(in)o | Ana Merino vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | poeto verkisto rakontanto vd
| ||||
| Laborkampo | Beletro kaj poezio vd
| ||||
| Verkado | |||||
| Verkoj | Alegría vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Manuel VILAS Vidal (Barbastro, provinco Huesca, 19a de julio 1962) estas hispana verkisto kaj poeto. Tre fama romano lia estas Ordesa (2018). Li estis finalista de la Premio Planeta 2019 pro sia romano Alegría kaj venkinto de la Premio Nadal en 2023 pro sia romano Nosotros.
Biografio kaj kariero
[redakti | redakti fonton]Li sstudis Hispanikan Filologion kaj laboris dum pli ol du dek jaroj kiel instruisto en diversaj mezlernejoj. Krom lia literatura verkado, li ankaŭ kunlaboris en diversaj amaskomunikiloj, kiel Heraldo de Aragón kaj El Mundo, krom en la literaturaj suplementoj Magazine (La Vanguardia), Babelia (El País) kaj ABC Cultural (ABC).
En 2018 li publikigis Ordesa (Alfaguara), pri la rilato inter gepatroj kaj filoj kiel en formato membiografia. De Ordesa oni publikigis 14 eldonojn en mal pli ol unu jaro kaj oni vendis pli ol cent mil ekzemplerojn. Ĝi estis la libro de la jaro 2018 por El País, La Vanguardia, El Mundo, El Correo, inter aliaj. Ordesa estis tradukita kaj disvastigita en Usono, Francio, Italio, Portugalio, Germanio, Pollando kaj Britio.
En 2019 li estis finalista de la Premio Planeta per la romano Alegría (Ĝojo), sekvo de la rakonto komencita en Ordesa.
En 2021 li publikigis Los besos (La kisoj, Planeta), kun agado en la komenco de la enfermiĝo okazigita pro la epidemio de KOVIM-19. En 2022 li publikigis poezian antologion Una sola vida (Unusola vivo). En 2023, per sia romano Nosotros, pri morto kaj funebra doloro, estis venkinta de la Premio Nadal de romano.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]Romanoj
[redakti | redakti fonton]- España (DVD, 2008)
- Aire nuestro (Alfaguara, 2009), tradukita al franca fare de Catherine Vasseur (Passage du Nord-Ouest, 2012)
- Los inmortales (Alfaguara, 2012)
- El luminoso regalo (Alfaguara, 2013), tradukita al turka fare de Nazh Cigdem Sagdic Pilcz (Ayrinti Yayinlari, 2015)
- Lou Reed era español (Malpaso, 2016) (tradukita al angla)
- Ordesa (Alfaguara, 2018) (tradukita al pli ol 20 lingvoj)
- Alegría (Planeta, 2019)[1] (tradukita al franca, germana, itala, nederlanda, portugala, kroata, araba, ktp)
- Los besos (Planeta, 2021) (tradukita al franca, itala kaj portugala)
- Nosotros (1a eldono). Ediciones Destino. 2023. pp. 368. ISBN 8423362752.
Noveloj
[redakti | redakti fonton]- Zeta (DVD, 2002)
- Magia (DVD, 2004)
- Setecientos millones de rinocerontes (Alfaguara, 2015)
Poezio
[redakti | redakti fonton]- El rumor de las llamas (Olifante, 1990)
- El mal gobierno (Ediciones Libertarias, 1992)
- Las arenas de Libia (Huerga y Fierro, 1995)
- El cielo (DVD, 2000)
- Autopista (La Torre degli Arabeschi, 2004)
- Resurrección (Visor, 2005)
- Calor (Visor, 2008)
- Gran Vilas (Visor, 2012) Great Vilas tradukita al angla fare de Pablo Rodríguez Balbontín kaj William Blair (Song Bridge Press, 2016).
- El hundimiento (Visor, 2015)
- Roma (Visor, 2020)
Antologioj
[redakti | redakti fonton]- Poemas (2009)
- Amor: Poesía reunida 1988-2010 (Visor, 2010)
- Antología poética (Barco de Piedra, 2015)
- Poesía completa 1980-2018 (Visor, 2019)[2]
- Una sola vida (Lumen, 2022).
Eseoj
[redakti | redakti fonton]- La vida sin destino (Mira, 1994)
- Dos años felices, taglibro (Mira, 1996)
- La región intermedia (Prames, 1999)
- MV reloaded (Tropo, 2011)
- Listen to me, taglibro (La Bella Varsovia, 2013)
- Arde el sol sin tiempo, artikoloj kaj eseoj (Universidad de Valladolid, 2014)
- América, vojaĝlibro (Círculo de Tiza, 2017)
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Leticia Blanco Javier Cercas y Manuel Vilas, ganador y finalista del Premio Planeta más literario El Mundo (2019, 16a de oktobro)
- ↑ Poesía Completa (1980-2018) - Novedades Arkivigite je 2019-04-07 per la retarkivo Wayback Machine alirita la 7an de aprilo 2019 en www.visor-libros.com
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Gutiérrez Valencia, Cristina. A Jocis Ad Seria: La risa ambivalente en la obra humorística de Manuel Vilas. Pasavento. Revista de Estudios Hispánicos. Vol. III, n. 2 (Somero 2015): 121-145.
- Gómez, Sonia. Juegos autoficcionales en la obra de Manuel Vilas. Pasavento. Revista de Estudios Hispánicos. Vol III, no. 1 (Vintro 2015): 155-169.
- Topuzian, Marcelo. De la construcción de la memoria a la identidad como mutación: apuntes sobre España de Manuel Vilas. Revista de Literatura y cultura españolas, 2014, Issue 21: 43-55.
- Iravedra, Araceli. Alguien habla de su tierra: El relato de España en la poesía de Manuel Vilas, Insula, no. 811-812, 2014: 34-38.
- Gutiérrez Valencia, Cristina. Work on the Wild Side: Vilas cincelando a Vilas. Prólogo de la edición Arde el sol sin tiempo. Universidad de Valladolid, Valladolid, 2014: 11-21.
- Bagué Quílez, Luis. La vida exagerada de Manuel Vilas, Turia: Revista Cultural no. 105-106, 2013: 483-485.
- Morales Barba, Rafael. La poesía social de Manuel Vilas o el nuevo realismo desorbitado. Turia: Revista Cultural, no. 99, 2011: 34-50.
- Benéitez Andrés, Rosa. El mito de identidad en España de Manuel Vilas. Héroes, mitos y monstruos en la literatura española contemporánea. Coord. por Fidel López Criado. Andavira Editora, Santiago de Compostela, 2009: 165-170.
- Boix, Christian. La poesía de Manuel Vilas: un aragonés ciudadano del mundo. Hispanística XX, no. 26, 2009: 217-228.
- Jiménez Millán, Antonio. Ciudades, almas, catástrofes en Poesía hispánica peninsular, Sevilla, Renacimiento, 2006: 232-236.
- Cilleruelo, José Ángel. La poesía de Manuel Vilas. Riff Raff: revista de pensamiento y cultura, no. 28, 2005: 13-16.
- Venzon, Ruben. "Un precario álbum familiar: la fotografía en Ordesa de Manuel Vilas". Siglo XXI. Literatura y cultura españolas, no. 19, 2021: 195-217.
- Venzon, Ruben. "Una forma de belleza: duelo y memoria en Ordesa de Manuel Vilas". En: Cano Vidal, Borja; Pascua Canelo Marta y Sheila Pastor (eds.), Sujetos precarios en las literaturas hispánicas contemporáneas, Berlín, Peter Lang, 2022: 121-132.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Juan José Millás pri Ordesa El País, 2018
- Manuel Vilas en Iowa Literaria
- Manuel Vilas, "Ciudad Vilas", en la Festival Internacional de Poesía de Lima
- Manuel Vilas kaj Los inmortales
- Manuel Vilas, En Tesis, Canal Sur TV
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Manuel Vilas en la hispana Vikipedio.